دوربین های مداربسته تحت شبکه (IP Camera) + ویدیو
دوربین های تحت شبکه یا IP نوعی از دوربین های دیجیتال می باشند که داده های کنترلی را دریافت می کند و داده ی تصویری را از طریق اینترنت ارسال می کند. و معمولا برای نظارت مورد استفاده قرار می گیرند. برخلاف دوربین های مداربسته ی آنالوگ این دوربین ها به دستگاه ضبط جداگانه نیاز ندارند بلکه تنها به یک شبکه محلی لازم دارند. بیشتر دوربین های تحت شبکه وب کم هستند اما معمولا اصطلاح دوربین های تحت شبکه یا netcam برای دوربین های نظارتی که از طریق اینترنت به صورت مستقیم قابل دسترسی می باشند، استفاده می شود.
پیدایش دوربین های تحت شبکه
دوربین تحت شبکه در سال 1996 اختراع شد.اولین دوربین مداربسته تحت شبکه، توسط شرکت اکسیس و با نام Neteye200 عرضه شد که از ازتباطات Wi-Fi و اترنت پشتیبانی می کرد، علاوه برآن امکان استفاده از کارت حافظه را نیز داشت و از استاندارد ONVIF و PSIA پشتیبانی می کرد و دارای پورت های اترنت،Audio ،I/O و block را بود.
بعضی از دوربین های تحت شبکه نیازبه پشتیبانی از دستگاه مرکزی (NVR (Network Video Recorder برای کنترل ضبط و مدیریت آلارم ها وهشدارها دارند. برخی دیگر قادرند به صورت غیرمتمرکز بدون نیاز به NVR کارکنند. به این صورت که دوربین می تواند به صورت مستقیم ویدیو را بر روی یک حافظه محلی یا از راه دور بر روی یک سرور ضبط کند.
تاریخچه دوربین های تحت شبکه
اولین دوربین تحت شبکه غیر متمرکز، دوربین Neteye 200 بود که در سال 1996 توسط شرکت اکسیس انتشار یافت که بوسیله ی گروه Matrin-Gren وCarl-Axel Alm توسعه داده شده یود. اگرچه بخاطر قابلیت دردسترس پذیری از هر مکان توسط ارتباط اینترنت مورد توجه بود، اما ویدیوهای متحرک بلادرنگ را نمی توانست منتقل کند.
اما درهر زمان که دوربین دردسترس قرار می گرفت، به تصویر Snapshot محدود شده بود. در زمان شروع به پردازش به عنوان یک دوربین ویدیویی، ناتوان به شمار می رفت و برای انجام این کار به پهنای باند زیادی نیاز داشت. بنابراین هدف اولیه ی ایجاد آن در صنعت توریسم بود. Neteye 200 با هدف جایگزینی با دوربین های مداربسته ی آنالوگ ایجاد نشده بود، با توجه به اینکه قابلیت آن تنها در یک فریم در ثانیه در رزولوشن CIF یا یک بار درهر 17 ثانیه در رزولوشن 4CIF، همراه با حداکثر کیفیت رزولوشن (0.1MP (352X288 محدود شده بود.
پروتکل های دوربین های تحت شبکه
اکسیس ازیک وب سرور رایج به نام OSYS استفاده می کرد که در تابستان 1998 این نرم افزار دوربین را به لینوکس منتقل کرده است. اکسیس همچنین اسنادی را برای رابط کاربری سطح پایین (API (Application Programming Intetrface به نام VAPIX که براساس استاندارد متن باز HTTP و استاندارد (RTSP (real time streaming protocol منتشر کرد. این معماری باز به منظور استفاده ی توسعه دهندگان جانبی بود که نرم افزارهایی را متناسب با نیاز خود و سازگاربا قابلیت مدیریت و ضبط توسعه دهند و در نتیجه این عمل موجب افزایش قابلیت و کارایی دوربین خواهد شد.
اولین دوربین تحت شبکه درسال 1999 توسط Mobotix عرضه شد. سیستم عامل لینوکس این دوربین شامل مدیریت ضبط، ویدیو، آلارم ها وعملیات مدیریت ضبط بود. اولین دوربین تحت شبکه که شامل پردازش و تجزیه و تحلیل ویدیویی درون پردازنده (VCA) بود، درسال 2005 توسط intellio عرضه شد. این دوربین قادر بود رویدادهای مختلفی را شناسایی کند. برای مثال عبور شخصی از خط، تغییرحرکت یک ماشین به جهت نادرست و ورود شخصی به ناحیه ی از پیش تعیین شده و یا دزدیده شدن یک شی، نمونه ای از این تشخیص رویداد می باشد.
استانداردهای دوربین های تحت شبکه ip
نسل قبلی از دوربین های مدار بسته ی آنالوگ ، از فرمت های انتشار یافته ی پخش تلویزیونی شامل CIF ،PAL ،NTSC استفاده می کردند. اما از سال 2000 تلویزیون ها به سمت رزولوشن های HD،P1080 یا فول اچ دی، رزولوشن 4k و Widescreen رفتند. دوربین های تحت شبکه با یکدیگردر رزولوشن، ویژگی ها و جدول های رمز نگاری، پروتکل های شبکه قابل دسترس و API برای نرم افزار مدیریت ویدیو متفاوت می باشند. برای مشخص کردن استاندارد های محصولات نظارت تصوی تحت شبکه، دو گروه صنعتی در سال 2008 شگل گرفت.
یکی از آن ها onvif و دیگری PSIA می باشد. PSIA توسط 20 عضو از کمپانی ها، شامل Honeywell،GE Security، و سیسکو پیاده سازی شد و onvif توسط اکسیس، بوش و سونی ایجاد شد. هرکدام ازاین دو گروه امروزه اعضای بیشتری نیزدارند. دوربین ها ومحصولات سخت افزاری تحت این استاندارد ها حتی درصورت این که از برند های مختلف هم باشند، می توانند با یکدیگر ارتباط برقرارکنند.
مزایای دوربین های تحت شبکه
دوربین های تحت شبکه نسبت به نسل قدیم دوربین های انالوگ که سیگنال های ویدیویی آنالوگ را به عنوان ولتاژ ارسال می کردند، تصاویر دیجیتالی را با استفاده از ویژگی های امنیتی و انتقال پروتکل های TCP/IP انتقال می دهد. مزایایی که از این طریق به دست می آید به شرح زیراست:
- صدای دو طرفه با تنها یک کابل شبکه که این امکان را فراهم می کند که کاربران با عامل در داخل دوربین صحبت کنند یا به آن ها گوش دهند.
- استفاده از وای فای یا شبکه بی سیم
- هوش مصنوعی توزیع شده ِDAI، که به این معناست که دوربین شامل Video Analytics ها که می توانند تصویر را تجزیه و تحلیل کنند، می باشد.
- انتقال امن داده با استفاده ازمتد های رمزنگاری و احراز هویت WPA، WPA2،TKIP و یا AES .
- دسترسی از راه دور، که به کاربران اجازه می دهد که ویدیوهای زنده را از هر دیوایس با استفاده از دسترسی های از قبل تعیین شده، مشاهده کنند.
- کیفیت رزولوشن بهترتا 4 برابر بهتر از دوربین های آنالوگ
- Power over Ethernet)PoE ) که این قابلیت از پاور در یک کابل اترنت پشتیبانی می کند. در نتیجه نیاز به به کابل پاور اضافی نمی باشد.
مشکلات پیش رو در استفاده از دوربین های تحت شبکه
- امنیت و حقوق دسترسی ممکن است نقض شود.
- افزایش میانگین هزینه برای هر دوربین
- با توجه به اینکه دوربین به طور مستقل از یک دستگاه ضبط ویدیویی قابل دسترس است، امنیت می تواند با اعتبارات ناامن مواجه شود.
- تنظیم ارتباط اینترنت عمومی ویدیو می تواند پیچیده باشد و ممکن است به آی پی استاتیک یا DNS dynamic نیازداشته باشد. اگرچه برخی ازدوربین های تحت شبکه شامل یک DNS پویا داخلی یا قابلیت استفاده از شبکه همگرا (P2P (peer-to-peer می باشند.
- ذخیره سازهای دوربین می توانند برای دوربین های تحت شبکه یک مشکل باشند، به این دلیل که ان ها نیازبه درایوهای سخت افزاری بزرگ دارند.
هک دوربین های تحت شبکه
به عنوان یک سیستم CCTV یا DVR، اگر ویدیو در میان یک شبکه ی اینترنت عمومی به جای انتقال بر روی شبکه خصوصی یا اینترانت ارسال شود، این عمل موجب می شود که سیستم به صورت بالقوه برای افراد بیشتری دردسترس باشد که این افراد شامل هکرها نیز می شوند. مجرمین می توانند سیستم دوربین مداربسته را هک، غیرفعال و یا آن ها را دستکاری کنند و یا اینکه اقدامات امنیتی و پرسنل را مشاهده می کنند. بنابراین کارهای مجرمان تسهیل می شود و درنتیجه این عمل برای محصولات نظارتی زیان بخش خواهد بود. با استفاده از امن کردن شبکه و دستگاه با متدهای به روز امنیتی این حملات می توانند خنثی شوند. درسال 2014 گزارشی انتشار یافت که نشان می داد 73011 مکان درسراسردنیا دوربین های نظارتی آن ها از پسورد و نام کاربری پیش فرض استفاده می کنند.