مثلث نوردهی

مثلث نوردهی در دوربین های عکاسی با ترکیب این سه المان، عددی معادل میزان نوردهی EV برای هر تنظیم به دست می آید. هر تغییری در این سه المان تأثیر مشخص و قابل اندازه گیری روی واکنش دو المان دیگر و در نتیجه روی تصویر نهایی خواهد داشت. مثلا با افزایش عدد F (کوچکتر کردن دیافراگم لنز)، میزان نور ورودی به حسگر عکس کمتر خواهد شد، اما عمق میدان (DOF) نیز به صورت همزمان در تصویر نهایی افزایش خواهد یافت. کاهش سرعت شاتر، روی نحوه ثبت حرکت تأثیر می گذارد، که ممکن است زمینه یا سوژه کمی تار شوند. کاهش دادن سرعت شاتر (باز نگه داشتن دریچه برای مدت بیشتر) منجر به افزایش میزان نور ورودی به حسگر خواهد شد که در نتیجه آن تصویر روشن تری بدست می آید.

ایجاد یک تغییر در یکی از این سه المان و عدم مشاهده تغییرات در جهت برعکس در دو المان دیگر و در نتیجه تغییر نهایی EV غیرممکن است. تأثیر این سه عامل در کنترل مقدار نوردهی را نشان میدهد.

که عدم تنظیم نوردهی باعث کاهش کیفیت تصاویر خواهد شد. نمونه ای از مشکلات ناشی از فزونی یا کمبود نوردهی را نشان میدهد. همان طور که از این شکل مشخص است، تصویر سمت چپ با کمبود نوردهی مواجه است و در سایه ها، تصویر وضوح کافی ندارد و بالعکس در تصویر سمت راست که با نوردهی بالا مواجه است، اطلاعات کافی در خصوص قسمتهای روشن وجود ندارد.

نوردهی زیادی زمانی است که اطلاعات در روشنایی زیاد ناخوانا هستند. در چنین عکسی، با هیچ روشی نمی توان اطلاعات از دست رفته را برگرداند. نوردهی کم نیز مشابه نوردهی زیادی است با این تفاوت که هیچ اطلاعاتی در سایه ها وجود ندارد. در تصویر برداری دیجیتال هنگامی که بخشی از اطلاعات عکس از بین برود و دریافت نشود، دیگر راهی برای بازگرداندن و یا دریافت آن وجود ندارد.