امواج مادون قرمز

مادون قرمز بخشی از طیف الکترومغناطیسی با طول موجی بین ۷۶۰ تا ۱۰۰۰ نانومتر است. به طور معمول مادون قرمز را به سه قسمت نزدیک، میانی و دور تقسیم می کنند. امواج مادون قرمز مورد استفاده در سیستم نظارت تصویری با طول موج کمی بیشتر از طول موج نور مرئی، بین ۷۰۰ تا ۱۱۰۰ نانومتر، با عنوان نور نزدیک به مادون قرمز (NIR) شناخته میشوند.

این امواج در نمودار بعد از رنگ قرمز در امواج مرئی که کمترین شکست را نسبت به بقیه رنگها دارد، قرار می گیرد. به همین سبب به آنها امواج  مادون قرمز یا مادون قرمز می گویند.

دوربین می تواند نور مادون قرمز را که چشم انسان قادر به مشاهده آن نیست، ببیند و روش های مختلفی برای نمایش آنها در صفحه مانیتور وجود دارد. به طور معمول تصاویر به صورت سیاه وسفید، همان طور که انسان اگر می توانست نور مادون قرمز را ببیند، پخش می شود.از این تکنولوژی در مکان هایی با حالت نظارت مخفی و یا در نبود  نورکافی استفاده می شود.

کاربردهای اشعه مادون قرمزگرمایی که از خورشید یا از یک محیط گرم احساس می شود، همان تشعشعات مادون قرمز یا به عبارتی انرژی گرمایی است. حتی اجسام خیلی سرد نیز از خود انرژی گرمایی منتشر می کنند (یخ و بدن انسان).

دوربین های دید در شب براساس سنجش تابش مادون قرمز که از حوزه دید انسان پنهان است طراحی شده است. عملکرد عینک های دید در شب نیز به همین گونه است.

از مهم ترین کاربردهای تشخیصی اشعه مادون قرمز می توان به ترموگرافی اشاره کرد. اصطلاح ترموگرافی به عمل ثبت و تفسیر تغییراتی که در درجه حرارت سطح پوست بدن رخ می دهد، اطلاق میشود. تصویر حاصل از این روش که ترموگرام نامیده میشود، بخش الگوی حرارتی سطح بدن را نشان می دهد. در توموگرافی، آشکارساز تشعشع حرارتی دریافت شده توسط دوربین را به یک سیگنال الکترونیکی تبدیل می کند و سپس آن را علاوه بر تقویت بیشتر، پردازش می کند تا اینکه یک صفحه ی کاتودیک مثل مانیتور تلویزیون آشکار شود.