تفاوت روتر (مسیریاب) با سوییچ لایه ۳

مسیریاب بر خلاف سوییچ لایه ۳ تعداد کانال ورودی/خروجی محدودی دارد ولی در عوض قادر است از انواع و اقسام پروتکل های مسیریابی ساده و پیچیده حمایت کرده و خود را با انواع متنوع خطوط WAN   مثل ISDN , Frame Relay,ATM, SONET, یا X.25 تطبیق داده و از پروتکل های متعدد نقطه به نقطه پشتیبانی کند. لذا مسیریاب یک ابزار کاملا پیچیده و در عین حال بسیار منعطف و قابل پیکربندی در شرایط مختلف است. در ضمن یک مسیریاب میتواند با پروتکل های مختلف لایه ۳مثل   IP,IPXو یا نظایر آن کارکند.
سوییچ لایه ۳ عموما یک سوییچ با تعداد زیادی پورت همنوع است که ضمن آنکه می تواند داده ها را در لایه ۲ و بر اساس آدرس   MACبین پورتها هدایت کند می تواند همین کار را نیز براساس آدرس های جهانی درج شده در سرآیند بسته ها در لایه ۳انجام بدهد. ولی در عوض از خطوط متنوعWAN    حمایت چندانی نمی کنند و انعطاف زیادی در پیکربندی آن در محیطهای مختلف با توپولوژی پیچیده و پروتکل های قدرتمند ندارد.
سوییچ لایه ۳ عموما فقط یک سوییچ اترنت است که از فرآیند مسیریابی برای ایجاد ارتباط بین VLAN ها و تفکیک حوزه پخش فراگیر( Broadcast Domain ) و افزایش سطح کنترل و نظارت بر دسترسی و فیلترینگ بسته , استفاده می کند و فضا و توپولوژی شبکه ای که در آن مسیریابی صورت می گیرد چندان گسترده و غیرهمگن نیست.
یک سوییچ لایه ۳ در مقایسه با تعداد پورت و سرعتی که دارد بسیار ارزانتر از یک مسیریاب تمام می شود ولی درعوض مسیریاب می تواند از خطوط WAN و پروتکل های بسیار متنوع و پیچیده حمایت کند.

عملیات مسیریابی در یک سوییچ در سطح بسیار ساده و عموما برای مسیریابی بینVLANها انجام میگیرد لذا می توان در یک سوییچ لایه ۳ با استفاده از مدارات مجتمع
(ASIC:Application Specific Integrated Circuits)که صرفا برای عمل مسیریابی در سطح سخت افزار طراحی و ساخته می شود سرعت هدایت بسته ها را تا حد بسیار بالایی افزایش داد. در حالی که در یک مسیریاب با پروتکل های پیشرفته و بسیار وسیعی که پشتیبانی میکند نمی توان به سادگی و با طراحی مدارات مجتمع ساده و ارزان به یک سوییچ لایه ۳ با سرعت هدایت بالا دست یافت. سطح عملیات قابل انجام توسط یک مسیریاب و انواع واسط های شبکه درآن به قدری وسیعند که یک سخت افزار واحدASICو پیش برنامه ریزی شده(Preprogrammed)نمی تواند این عملیات را به تنهایی انجام بدهد. پس یک مسیریاب باید بخش بزرگی از عملیات را به کمک پردازنده های همه منظوره انجام دهد که سرعت کمتری نسبت به پردازنده های خاص  ASIC  دارند. برای بالا بردن سرعت هدایت یک مسیریاب باید از پردازش موازی در محیطی چند پردازنده بهره گرفته شود که همین موضوع قیمت مسیریاب را بشدت افزایش خواهد داد.
یک مسیریاب را می توان در طراحی ستون فقرات شبکه هایWAN  بکارگرفت ولی سوییچ لایه ۳ عموما در زیرساخت شبکه های محلی به کار می روند.