پایین ترین لایه مدل OSI، لایه ی فیزیکی (Physical Layer) است. پروتکل های این لایه، قاب های ارسالی لایه ی پیوند داده را دریافت و آنها را به سیگنال های تغییر ولتاژ در کارت شبکه تبدیل می کند. سیگنال ها (Signals)، ضربه های الکتریکی هستند که با تشکیل یک الگوی مشخص موجب نمایش اطلاعات می شوند. زمانی که شبکه از مس به عنوان رسانه ی انتقال استفاده می کند این سیگنال ها به شکل ولتاژ روی سیم انتقال پیدا می کنند. در مورد کابل فیبر نوری، سیگنال ها به شکل پالس های نور منتقل می شوند و زمانی که شبکه از انتقال بی سیم استفاده می کند سیگنال ها به شکل امواج الکترو مغناطیس از آنتن ارسال می شوند. زمانی که داده دریافت می شود، پروتکل های لایه فیزیکی سیگنال ها را پذیرفته و آنها را به لایه پیوند داده منتقل می کنند. این پروتکل ها افزون بر موضوع بالا وظیفه ی تعیین نرخ انتقال داده و پیگیری نرخ خطای رخ داده شده را بر عهده دارند.
دستگاههای اتصال مانند هاب و تکرار کننده در لایه ی فیزیکی کار می کنند و کارت شبکه افزون بر لایه ی فیزیکی، در لایه ی پیوند داده هم کار می کند. مشکلات فیزیکی شبکه مانند قطعی کابل یا خرابی دستگاه اتصال تأثیرات خود را در لایه ی فیزیکی نشان می دهند.
بیشتر فعالیت های مدیر شبکه در چهار لایه اول مدل OSI یعنی لایه های فیزیکی، پیوند داده، شبکه و انتقال صورت می پذیرد.