لایه ی جلسه(Session Layer)
پروتکل های پنجمین لایه ی مدل OSI، یعنی لایه ی جلسه (Session Layer) وظیفه ی ایجاد و برقراری ارتباطی مطمئن و پایدار بین دو گره عضو شبکه را بر عهده دارند. واژه ی جلسه (Session) به ارتباطی پایدار، مداوم و دو طرفه اشاره دارد که برای تبادل اطلاعات از آن استفاده می شود. این واژه پیش از این برای ارتباط بین پایانه و رایانه ی بزرگ (Mainframe) به کار می رفت. پایانه (Terminal) دستگاهی با قدرت پردازش و فضای ذخیره سازی پایین است که برای تأمین نرم افزارها و خدمت های پردازشی خود به یک میزبان وابسته است. امروزه واژه ی جلسه افزون بر مفاهیم بالا، به ارتباطات بین مشتری از دور و خدمتگزار دسترسی و همچنین به ارتباطات بین مرورگر وب رایانه ی مشتری و خدمتگزار وب نیز گفته می شود.
برقراری ارتباط پایدار و قابل اطمینان در مدت جلسه، حفظ امنیت ارتباط، همزمان سازی مکالمه ی دو گره، تعیین زمان قطع ارتباط، تشخیص این که آیا اطلاعات قابل تبادل باید دوباره ارسال شوند یا خیر و پایان دادن به ارتباط، از جمله وظایف لایه ی جلسه می باشند. خدمت های لایه ی جلسه با تشخیص مدت زمان مورد نیاز برای برقراری ارتباط و این که کدام گره ابتدا اقدام به برقراری ارتباط کرده است، زمان برقراری ارتباط را تعیین می کنند. در نهایت لایه ی جلسه وظیفه ی شناسایی و مدیریت اعضای جلسه و اطمینان از دارای مجوز بودن آنها را بر عهده دارد.
برای نمونه زمانی که کاربر برای متصل شدن به ISP اقدام می کند، خدمت های لایه ی جلسه ی رایانه ی کاربر و رایانه ی خدمتگزار ISP، اقدام به برقراری ارتباط می کنند. در این میان اگر به طور تصادفی کابل شبکه از اتصال دیواری جدا شود، پروتکل های لایه ی شبکه ی رایانه ی کاربر قطعی ارتباط را تشخیص داده و اقدام به برقراری مجدد ارتباط می کنند. اگر پس از مدت زمان خاصی تلاش برای برقرای ارتباط بی نتیجه بماند، پروتکل ها، جلسه را بسته و نرم افزار رایانه را از تمام ارتباط آگاه می سازند.